Wat is onze bron

De één maakt niet veel mee in zijn leven (laten we zeggen Anton) en vaart zonder enorme golven over de zee. De ander krijgt het zwaarder en moet enorme golven trotseren. ( Dit is Bernard) Maar toch is het vreemd in het leven. Ik heb vaak mensen ontmoet die bijna verdronken in een kalme zee en diegene met de enorme golven verdrinkt juist niet. En dan hebben we nog iemand anders. ( Carlos) hij verdrinkt bijna door alle ellende die hij meemaakt in zijn leven. En dan als laatste David, deze blijft ondergaan , komt wel boven wordt meteen weer naar beneden getrokken

Uiteraard zijn hier veel verklaringen voor en deze zijn belangrijk. Dit zijn de medische verklaringen en wij proberen die allemaal te volgen.

Hieronder geef ik aan wat ik geloof, dus is beslist niet medisch maar is mijn gevoel en hoe ik in het leven sta. Ik geloof in handvaten die je aangereikt wordt door anderen. Ik geloof sterk in "het verleden is de bron van het heden en de toekomst".

Wat doet het leven met je maar belangrijker is wat doe jij met je leven?

Neem bijvoorbeeld Anton. Hij kabbelde gewoon zo voort, maar toen hij een golf over moest had hij niet het vermogen om zijn golf te overwinnen. Hoe kwam dit? Ik geloof sterk in het feit dat een ieder een deel van zijn karakter meekrijgt maar het andere deel moet je zelf gaan invullen. Was hij slap? Nee, maar hij had zich zelf niet geleerd dat het leven niet altijd zo zou blijven zo rustig en daardoor had hij geen basis om dit goed te verwerken. Hij had een goed karakter gaf om andere en hielp anderen en toch had hij niet het vermogen om zichzelf te helpen met een relatief kleine golf .Op dat moment had hij een groter doorzettingsvermogen nodig en dit had hij niet ontwikkeld. Zijn schuld? Natuurlijk niet, want hij had het eigenlijk nog niet nodig gehad. Gelukkig bleef hij altijd positief want dat is een handvat. En hij leerde( ook een handvat) Het leven vormt jou en jij bepaalt eigenlijk wat je met die vorming doet.

Dan hebben we Bernard. Hij kreeg het aardig voor zijn kiezen in zijn leven. Ook bij hem geldt dat hij een deel van zijn karakter meekreeg, maar Bernard had wel het vermogen om de rest van zijn karakter zelf te vormen. Waarom? Ik geloof heel sterk in "Het verleden is de bron van het heden en de toekomst". Hij wist meteen al dat elke tegenslag nog zo klein je kunt proberen om te zetten. Je kunt hiervan leren. Je moet hulp vragen. Ik denk werkelijk dat je sterker kunt worden door de tegenslagen in je leven. Dat deed Bernard. Hij ging de golven te lijf als het ware. Bernard zag dat het leven je kan vormen en probeerde deze vorming te ontwikkelen.

Carlos is ook een voorbeeld. Ook hij heeft de mogelijkheid om zijn karakter verder te ontwikkelen. Hij doet dit op een andere manier. Hij leert veel over anderen. Hij is een sterke man. Hij helpt altijd andere mensen met hun problemen. Maar dan krijgt hij zelf tegenslagen te verwerken en merkt hij dat het anders is om de problemen voor je zelf op te lossen.
Hoe kan dit nou vraagt men zich dan af. Zo een sterke man en hij kan het niet aan. Totdat hij in elkaar stortte en pas hulp ging zoeken toen het bijna te laat was.

Het ergste wat ik vind is David. David bleef verdrinken. David maakte veel mee maar zag het niet meer zitten. Deed niets met zijn verdriet. Hij had niet het vermogen zijn karakter verder te vormen. Zocht wel hulp zo af en toe maar voelde zich veilig in zijn situatie. Hij bleef in zijn verdriet hangen en leerde eigenlijk niets van wat het leven hem gaf. Negatief noch positief.
Hij was slachtoffer en bleef slachtoffer. Mijn mening is dat het vreselijk moeilijk is om hier doorheen te komen en David heeft dringend meer professionele hulp nodig. Maar hij wil links noch rechts. Dus hij ontwikkeld helemaal niet.

Natuurlijk kan niet iedereen dit zelf. Indien je een enorme emotionele klap krijgt te verwerken ben ik van mening dat je dit niet alleen kan. Je helpt hulp nodig. Van wie ? Niet van iemand waar je van houdt. Bij deze hou je je vaak in. Hou je juist dingen achter omdat je diegene niet wil kwetsen en verdriet wil doen met jouw verdriet.
Hulp in dit soort situaties is een handvat. Hulp van lotgenoten is een handvat.

Maar wat bedoel ik dan met "het verleden is de bron van het heden en de toekomst". Uit bovenstaande begrijpt u misschien dat ik bedoel dat je je verleden kunt gebruiken. Het negatieve omzetten tot het positieve. En dus beinvloed je je heden en je toekomst door je ervaring te gebruiken op een positieve manier. Maar dan moet je wel aan het werk om alles wat je meemaakt goed te verwerken. Anders blijft de bron smerig en daardoor beinvloedt je heden en je toekomst op een negatieve manier en gebruik je je ervaring juist verkeerd.

Daarbij moet je je blijven realiseren dat de negatieve ervaring een onderdeel is van je verleden en dat dit niet weg gaat. Het is als het ware een onderdeel van je. Ik heb nooit de illusie gehad dat de dingen die ik heb meegemaakt weg zijn. Ik gebruik ze alleen. Ze geven me af en toe wel verdriet uiteraard maar dan realiseer ik me weer dat ik er iets goeds mee heb gedaan en dat mijn eigen waarde is teruggekomen en gebleven.

Janneke Boxnr 124