Spiritualiteit en jij met een verhaal over een sluipmoordenaar

De eerste 35 jaar van mijn leven waren onbezorgd en goed. Ik had alles wat mijn hartje begeerde. Leuke vrienden om mij heen, een goede baan met hele fijne collega’s. Echt niets te klagen en dat deed ik dan ook niet.

Een paar maanden na mijn verjaardag begon een beetje de ellende. En zoals zo vaak komt dat niet alleen maar in veelvoud.

Om mij heen kwamen ooms en tantes te overlijden. In een jaar tijd denk ik wel vijf… De een na de ander viel weg. Het was niet te bevatten hoe dit toch kon gebeuren.

Daarna begon het binnen ons gezin. Mijn moeder overleed en mijn jongere zusje werd ziek. Levensbedreigend ziek. Hoeveel kan een mens in zo’n korte tijd verdragen?

Werk gaat natuurlijk door want logischerwijs moet de huur betaald worden. Maar al die gebeurtenissen gaan je niet in de koude kleren zitten. Op werk ben je gewoon, ik althans, iets minder scherp dan je zou moeten zijn. Binnen een paar maanden had ik een paar foutjes gemaakt. Niet onoverkomelijk maar ook niet echt handig. Hier ben ik door mijn leidinggevende op aangesproken en er werd mij verteld dat ik echt scherper moest zijn.

Bang om mijn baan te verliezen ging ik met mezelf aan de slag. Dit resulteerde erin dat ik al mijn werk misschien wel acht keer controleerde voordat ik het deelde met anderen. Je zou kunnen zeggen dat ik een soort faalangst creëerde maar ook alles onder controle wilde houden. Als je alles zo vaak gaat controleren dan kom je op een gegeven moment natuurlijk tijd tekort.

Afspreken met vrienden deed ik in deze periode weinig tot niet. Na een werkdag viel ik vaak al snel in slaap op de bank. Ik had enorm veel last van lichamelijke klachten en ben letterlijk een keer gevallen uit het niets. Een vakantie in Zuid-Amerika heb ik grotendeels slapend doorgebracht omdat ik echt op was.

Dit alles was vreemd en heb contact met de huisarts opgenomen en ben in de medische molen terecht gekomen. Bloedonderzoek, neurologisch onderzoek, MRI-scans en ga zo maar door. Niets werd er gevonden maar de klachten bleven.

In de rubriek ‘Spiritualiteit en Jij’ vertellen onze kijkers hun ervaringen met spiritualiteit. Deze week het verhaal van Femke. Zij vertelt haar verhaal over de strijd tegen een stille sluipmoordenaar.

Uiteindelijk ben ik zelf op onderzoek uitgegaan en ben ik mij ook gaan verdiepen in het spirituele. Ik heb ook contact opgenomen met een spiritueel coach. Na één gesprek kon ze mij al flink wat handvatten geven. Ze wilde een aantal afspraken maken voor vervolggesprekken maar ze raadde mij ook aan om elke avond, en eventueel in de ochtend, te mediteren. Dat zou de klachten al grotendeels doen laten verdwijnen. Dit laatste vond ik wel iets te kort door de bocht en sputterde eerst tegen. Ze vertelde mij dit echt te gaan doen om rust in mijn hoofd te krijgen. Want de klachten die ik had kwamen hoogstwaarschijnlijk voor uit stress!

Zo had ik het nog niet bekeken. Ik ben het gaan doen. De gesprekken waren fijn met haar, het mediteren voelde in eerste instantie onwennig maar al snel vond ik daar ook mijn weg in. Ongeveer twee maanden later heb ik het laatste gesprek met haar gehad en de klachten waren verdwenen! Dat stress zoveel impact kan hebben had ik nooit voor mogelijk gehouden! Het is gewoon een stille sluipmoordenaar die je vanaf de buitenkant bij niemand kunt zien maar ongenadig hard toe kan slaan!

Mediteren ben ik blijven doen. En het helpt mij zo goed om weinig tot geen stress meer te ervaren.

De baan die ik had heb ik inmiddels ingewisseld voor een nog leukere baan. En mijn werk acht keer controleren doe ik niet meer, dat heb ik met hulp van de spirituele coach ook los kunnen laten.

Wil jij net als Femke jouw verhaal met ons én onze kijkers delen? Mail dan naar [email protected] of stuur ons een bericht via Facebook Messenger.

‘Spiritualiteit en Jij’ verschijnt elke woensdagavond om 19:00uur op onze website en Facebookpagina.